၁။ ဇိ၀ိတ ၊ ဘယ္အသက္အရြယ္မွာ ေသမယ္ဆိုတာလည္း မသိႏိုင္ၾကဘူး ။
၂။ ဗ်ာဓိ ၊ ဘယ္အနာေရာဂါနဲ႕ ေသရမယ္ဆိုတာကိုလည္း မသိႏိုင္ၾကဘူး ။
၃။ ကာလ ၊ ေသရမယ့္ အခ်ိန္ကိုလည္း မသိႏိုင္ၾကဘူး ။
၄။ ေဒဟနိေကၡပန ၊ ေသျပီးတဲ့ေနာက္ မိမိရဲ႕အေလာင္းေကာင္ကို ဘယ္ေနရာမွာ ပစ္ခ်ခံရမလဲ ဆိုတာကိုလည္း မသိႏိုင္ၾကဘူး ။
၅။ ဂတိ ။ ေသလြန္ျပီးေနာက္ ဘယ္ဘ၀ကို လားေရာက္ရမယ္ ၊ ဘယ္ဂတိကို သြားရမယ္ဆိုတာလည္း ၾကိဳျပီးေတာ့ မသိႏုိင္ၾကဘူး ။
အသက္ငယ္ရြယ္တုန္း ကာမဂုဏ္ခံစားျပီး
အသက္ၾကီးရင့္မွ တရားအားထုတ္မယ္လို႕
ႏွလံုးသြင္းထားသူေတြ အတြက္
တကယ္လို႕မ်ား ငယ္တုန္းရြယ္တုန္း
ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္ တရားအားထုတ္ဖို႕
အခ်ိန္ေကာင္း အခြင့္ေကာင္းေတြ
လက္လြတ္ဆံုးရံႈးသြားပါလိမ့္မယ္ ။
ေလာကဓံခံႏိုင္ရည္ ရွိဖို႕နဲ႕
ဘ၀မွာ လိုအင္ဆႏၵေတြ မမ်ားဖို႕အတြက္
တေန႕က်ရင္ေသရမွာပဲ လို႕
ေသျခင္းတရားနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး
ဆင္ျခင္ၾကရပါမယ္ ။
စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္း ရွိဖို႕နဲ႕
၀ိပသနာစိတ္ကေလး
အဆက္မျပတ္ျဖစ္ဖို႕အတြက္
အခ်ိန္မေရြး ေသႏိုင္တယ္
ခဏေနရင္ ေသသြားႏိုင္တယ္ လို႕
ေသျခင္းတရားနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး
ဆင္ျခင္ၾကရပါမယ္ ။
ေသျခင္းတရားကို အျမဲသတိရွိေတာ့
ေနျခင္းတရားမွာလည္း
အျမဲ သတိလႊမ္းမိုးေနေတာ့တာေပါ့ ။
အေသမေမ့ရင္ အေနမေမ့တာ သဘာ၀ပါပဲ ။
အရွင္ ဆႏၵာဓိက
No comments:
Post a Comment