“ ဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါး ”

ထိုဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါးသည္ ဝစီဒုစ႐ိုက္တရားခ်ည္းျဖစ္ရကား၊
ရဟန္းေတာ္အတြက္ ပညတ္ခ်က္ထုတ္ထား၏၊

♦♦လူမ်ားအဖို႔လည္း ႐ိုင္းျပေသာအရာျဖစ္၍
မဆဲသင့္ မေျပာသင့္ေခ်၊♦♦

၁။ ဇာတိ= သာကီယမ်ိဳး၊ စ႑ာလမ်ိဳးစသည္ျဖင့္ဇာတ္ကို
ထိပါး၍ ဆဲေရးျခင္း။
၂။ နာမ= ဦးမ်ိဳးယုတ္, ကိုဉာဏ္ႀကီးရွင္ စေသာ အမည္နာမတို႔ျဖင့္
ထိပါး၍ ဆဲေရးျခင္း။
၃။ ေဂါတ= ေနမ်ိဳးႏြယ္, ပုဂံျပည္ သဗၺညဳဆက္, ေရႊစည္းခံုႏြယ္
စသည္ျဖင့္ အႏြယ္ကိုခိုက္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၄။ ကမၼ= ဖိနပ္တိုက္သမား, ေခ်းက်ံဳးသမားႀကီး, စိန္ကုန္သည္ႀကီး စသည္ျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၅။ သိပၸ= အင္ဂ်င္နီယာ ပါရဂူႀကီး, က်ဴထရံရက္ဝိဇၨာႀကီး,
စသည္ျဖင့္ အတတ္ပညာကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၆။ အာဗာဓ= ဖာက်ိဳး, ႐ႈိက္ကုန္း, မီးယပ္ပိန္ စသည္ျဖင့္ အနာေရာဂါကိုထိခုိက္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၇။ လိဂၤ= လံဗားႀကီး, အသူရိန္ႀကီး, ငပု, ညႇပ္စိ, ငကုန္း, မယ္ဗမာ, ေမာင္ဒဂံု, စသည္ျဖင့္ အသြင္ကိုစြဲ၍ ဆဲေရးျခင္း။
၈။ ကိေလသ= တဏွာအုိး, ေဒါသကုမၼာ, ဝိတက္ႀကီး စသည္ျဖင့္ ကိေလသာတစ္ပါးပါး အမည္ကိုတပ္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၉။ အာပတၱိ= ပါရာဇိက ,သံဃာဒိသိသ္, ဒုကၠဋ္အိုး စသည္ျဖင့္ အာပတ္အမည္ကိုတပ္၍ ဆဲေရးျခင္း။
၁ဝ။ အေကၠာသ= နင့္အေမ နင့္ႏွမ, ေခြးမသား, ေခြးသား, ဝက္ေျမး, မေဟာသဓာ, ဘုရားေလာင္း စသည္ျဖင့္ ဆဲေရးျခင္းမ်ိဳး။

- ဝိနည္းပါဠိေတာ္။

[www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm]

“ တနည္း- ဆဲေရးျခင္း ၁ဝ-ပါး ”
•••••••••••••••••••••••••
(၁) ေစာေရာသိ= သူခိုး၊
(၂) ဗာေလာသိ= ငမိုက္၊
(၃) မူေဠာသိ= ငေမ့ေကာင္၊ ငထူ၊ ငထိုင္း၊
(၄) ေထေနာသိ= သူခိုး၊
(၅) ၾသေဠာသိ= ငကုံး၊ ကလားအုဋ္၊
(၆) ေမေ႑ာသိ= သိုး၊ ဆိတ္၊
(၇) ေဂါေဏာသိ= ငႏြား၊ ႏြားေကာင္၊
(၈) ဂျဒဘာသိ= ျမည္းေကာင္၊
(၉) တိရစၧာနဂေတာသိ= တိရစၧာန္ေကာင္၊
(၁ဝ) ေနရယိေကာသိ= ငရဲေကာင္။

- (သံယုတ္။ ႒။ ပ အုပ္။ ၂ဝဝ)

Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm