.... NavBar ဖြင့္/ပိတ္
ေလာကနတ္ ဓမၼဆိုဒ္ေလးကိုလာေရာက္ၾကသူအေပါင္းကိုယ္စိတ္ႏွလုံးရႊင္လန္းၾကပါေစ။
....

Sunday, September 29, 2013

"အႏုမာနသုတ္မွ - "

မိမိကုိယ္ကုိ ဤသို႔ ႏိႈင္းယွဥ္ရမည္…

♦ ''အလုိဆုိး ရွိေသာ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း အလုိဆုိး ရွိျငားအံ့၊ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ အလုိဆုိး ရွိသူ မျဖစ္အံ့၊ အလုိဆုိးတို႔၏ အလုိသို႔ လုိက္သူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

♦ ''မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ တတ္ေသာ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် တတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ငါ မခ်စ္ မႏွစ္သက္၊ ငါလည္း မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ျငားအံ့၊ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် ျငားအံ့၊ ငါ့ကုိလည္း သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ႏွစ္သက္မည္ မဟုတ္'' ဟု ႏိႈင္းယွဥ္ ရမည္။ ငါ့သွ်င္တို႔ ဤသို႔ သိေသာ ရဟန္းသည္ ''ငါသည္ မိမိကုိယ္ကုိ ျမႇင့္တင္ တတ္သူ မျဖစ္အံ့၊ သူတစ္ပါးကုိ ႐ႈတ္ခ် တတ္သူ မျဖစ္အံ့'' ဟု စိတ္ကုိ ျဖစ္ေစရမည္။

ဗုဒၶအလုိက် ေနထုိင္ျခင္း


“ေယာ ဓမၼံ ပႆတိ၊ ေသာ မံ ပႆတိ။
တရားကုိ ျမင္ေသာသူသည္၊ ဘုရားကုိ ျမင္၏။”

ဤစကားသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္မွ ဝကၠလိမေထရ္အား မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားေတာ္ ျဖစ္၏။ ဝကၠလိမေထရ္သည္ ဘုရားရွင္အေပၚ ခ်စ္ၾကည္ညိဳသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရး သံေယာဇဥ္ျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္လာသူျဖစ္ၿပီး ရဟန္းျဖစ္ၿပီးေနာက္တြင္လည္း ရဟန္းတရားကုိ အားမထုတ္ဘဲ ဘုရားရွင္အားသာ အနီးကပ္ၾကည္ရႈ ဖူးေျမာ္ေနသူျဖစ္၏။ အခ်ိန္တန္သည့္အခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဝကၠလိမေထရ္ကုိ မိမိအနားမွ ႏွင္ထုတ္လုိက္၏။ ဘုရားရွင္က မိမိအား လက္မခံသျဖင့္ ဝကၠလိမေထရ္ စိတ္ဓာတ္က်ကာ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသရန္ ေတာင္ေပၚသုိ႔ တက္သြားၿပီး ခုန္ခ်မည္ အျပဳတြင္ ျမတ္ဗုဒၶမွ တန္ခုိးေတာ္ျဖင့္ တရားေဟာကာ တရားရေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့၏။ “ခ်စ္သား ဝကၠလိ အပုတ္ေကာင္ျဖစ္ေသာ ငါဘုရား၏ ခႏၶာကုိယ္အေပၚ တြယ္တာေနျခင္းျဖင့္ သင့္အားအက်ိဳးတစ္စုံတရာမရွိ၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ငါဘုရားကုိ ျမင္လုိပါက ငါဘုရားေဟာသည့္ တရားေတာ္ကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ငါဘုရားတရားေတာ္အတုိင္း က်င့္သုံးမွသာ ငါဘုရားကုိ ျမင္ႏုိင္ေပ၏။“ စသည္ျဖင့္ မိန္႔ေတာ္မူခဲျခင္း ျဖစ္၏။

မွန္၏။ တရားကုိျမင္မွ ဘုရားကုိ ျမင္၏ဟူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္သည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအဖုိ႔ အထူးသတိျပဳရမည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္၏။ ဘုရားရွင္ကုိ ကုိးကြယ္ရာအျဖစ္ ဆည္းကပ္ပါ၏ဟု သရဏဂုံကုိယ္ ခံယူးထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္သည္ စကားအေနျဖင့္သာ ဆည္းကပ္မႈမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႔မွာလည္း ဘုရားရွင္ျမတ္ ေဟာေတာ္မူအပ္သည့္ အဆုံးအမတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္မွသာ စစ္မွန္သည့္ ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ မွတ္ေက်ာက္တင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ဗုဒၶဘုရား ေဟာညြန္ထားသည့္အတုိင္း ေနထုိင္ႏုိင္မွသာ ဗုဒၶအလုိက် ေနထုိင္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္ေပ၏။

ဗုဒၶဘုရား ေဟာေတာ္မူသည့္ အတုိင္းဟု ဆုိရာတြင္လည္း ဘုရားရွင္တုိင္း ညြန္ၾကားေတာ္မူသည့္ စကားေတာ္မွာ သုံးခြန္းသာ ရွိ၏။ (၁) အလုံးစုံေသာ အကုသုိလ္ကုိ မျပဳရန္ (သဗၺ ပါပႆ အကရဏံ)၊ (၂) ေကာင္းမႈမွန္သမွ် စြမ္းႏုိင္သမွ် ျဖည့္ဆည္းၾကရန္ (ကုသလႆ ဥပသမၸဒံ)ႏွင့္ (၃) မိမိစိတ္ကုိ ျဖဴစင္စြာထားရန္ (သစိတၱ ပရိေယာဒါပနံ)ဟူသည့္ အခ်က္သုံးခ်က္သည္ ဘုရားရွင္အားလုံး မိန္႔မွာသုံးသည့္ အဓိက အခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ ေဟာေတာ္မူထားသည့္ ဓမၼကၡႏၶာ တရားေတာ္မ်ား ေျမာက္မ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ထုိတရားေတာ္မ်ား ေဟာညြန္ၾကားရျခင္း၏ ဦးတည္ခ်က္မွာ မေကာင္းမႈ မလုပ္ရန္၊ ေကာင္းမႈလုပ္ရန္ႏွင့္ စိတ္ျဖဴေစရန္တုိ႔ပင္ ျဖစ္၏။

“ ေဘးခတဲ့မ်က္ရည္နဲ႕ ေအးျမတဲ့မဂ္ဆီ သြားရေအာင္ ”


တစ္ခါတုန္းက မိလိႏၵမင္းႀကီးက အရွင္နာဂသိန္ မေထရ္ျမတ္ကို မ်က္ရည္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးခဲ့ဖူးပါတယ္ ။

' အရွင္ဘုရား ... အေမေသလို႕ က်ရတဲ့ မ်က္ရည္နဲ႕ တရားခ်စ္လို႕
က်ရတဲ့ မ်က္ရည္ ၊ ဘယ္မ်က္ရည္က ေဆးဖက္၀င္ပါသလဲ ?
ဘယ္မ်က္ရည္က ေဆးဖက္မ၀င္ပါသလဲ ?

' ဒကာေတာ္ျမတ္ ... ရာဂ၊ေဒါသ၊ေမာဟ စတဲ့ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြနဲ႕ ညစ္ႏြမ္းပူေလာင္ေနတဲ့ မ်က္ရည္ဟာ
ေဆးဖက္ မ၀င္တဲ့ မ်က္ရည္ ျဖစ္ပါတယ္ .။

တရားဓမၼနဲ႕ ယွဥ္တဲ့ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မႈ ပီတိေသာ
မနႆေတြနဲ႕ သန္႔စင္ေအးျမေနတဲ့ မ်က္ရည္ကေတာ့
ေဆးဖက္၀င္တဲ့ မ်က္ရည္ျဖစ္ပါတယ္။ '

ပါ႒ိလို 'ေဘသဇၨအႆု' ဆိုတာ ျမန္မာလိုေတာ့ ေဆးျဖစ္တဲ့
မ်က္ရည္ ၊ ေဆးဖက္၀င္တဲ့မ်က္ရည္ ၊ ေဆးေပါင္းခတဲ့
မ်က္ရည္ေပါ့။

ပါ႒ိလို 'အေဘသဇၨအႆု' ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာလို ေဆး
မျဖစ္တဲ့မ်က္ရည္ ၊ ေဆးဖက္မ၀င္တဲ့မ်က္ရည္ ၊ ေဆးေပါင္းခ
တဲ့မ်က္ရည္၊ တနည္းအားျဖင့္ -ေဘးျဖစ္တဲ့မ်က္ရည္၊ေဘးဖက္၀င္တဲ့မ်က္ရည္၊ေဘးေပါင္းခတဲ့မ်က္ရည္ေပါ့.....။

ကိေလသာအေျခခံတဲ့ မ်က္ရည္မွန္သမွ် ၀မ္းနည္းလို႔ပဲ က်က် ၊
၀မ္းသာလို႕ပဲ က်က် ၊ေဘးေပါင္းခတဲ့ မ်က္ရည္ပါပဲ .....။
စိတ္ညစ္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕ ႀကံဳေတြ႕ရလို႕ ၀မ္းနည္း
ၿပီးက်တဲ့ မ်က္ရည္မွ ေဘးေပါင္းခတာ မဟုတ္ပါဘူး ...။

စိတ္ခ်မ္းသာစရာ၊စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔
ၾကံဳေတြ႕ရလို႕ ၀မ္းသာၿပီးက်တဲ့ မ်က္ရည္ဟာလည္း
ေဘးေပါင္းခပါတယ္...။ကိေလသာအေျခခံတဲ့ မ်က္ရည္
ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဖိုမေရးရာ တပ္မက္မႈကိုသာ ကိေလသာလို႕ ေခၚတာမဟုတ္ပါဘူး ...။

မိဘနဲ႕သားသမီး၊ဆရာနဲ႕တပည့္၊ညီအကိုေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း၊မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းအခ်င္းခ်င္း၊လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္
အခ်င္းခ်င္း၊ဆရာဒကာအခ်င္းခ်င္း၊သံေယာဇဥ္အေႏွာင္အဖြဲ႕နဲ႕ ရစ္ပတ္တြယ္တာေနမႈမွန္သမွ် ကိေလသာေတြခ်ည္းပါပဲ ...။

သက္မဲ့အရာ၀တၱဳေတြအေပၚ တျမတ္တႏိုးနဲ႕ ႏွစ္ျခိဳက္စြဲလမ္း သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာေတြ အားလံုးလည္း ကိေလသာေတြပါပဲ ...။

ဘယ္လို သံေယာဇဥ္မ်ိဳးေၾကာင့္ပဲ မ်က္ရည္က်က် ၀မ္းနည္းတဲ့
ကိေလသာ၊၀မ္းသာတဲ့ကိေလသာ၊ကိေလသာကို အေျခခံတာ
ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေဘးေပါင္းခတဲ့မ်က္ရည္ေတြခ်ည္းပါပဲ ...။

တျခား ျပင္ပေဘးေတြ ဘာမွမေတြ႕ရေသးဘူးပဲ ထားပါဦး စိတ္ပူေလာင္တဲ့ေဘး၊စိတ္ရႈတ္ေထြးတဲ့ေဘး၊စိတ္မတည္မၿငိမ္
ေယာက္ယက္ ခတ္တဲ့ေဘး၊စိတ္လႈပ္ရွားတဲ့ေဘး ကေတာ့ အတြင္းေဘးအျဖစ္နဲ႕ ေသခ်ာေပါက္ ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ရမွာပါ ...။

၀မ္းသာလို႕ က်တဲ့မ်က္ရည္ဟာ ေလာဘအပူနဲ႕ စိတ္ေယာက္
ယတ္ခတ္ၿပီး ေဘးခေနပါတယ္ ..........

၀မ္းနည္းလို႕ က်တဲ့မ်က္ရည္ဟာ ေဒါသအပူနဲ႕ စိတ္တင္းက်ပ္ၿပီး ေဘးခေနပါတယ္ ..........

“ ဥပါသကာ၏ ဂုဏ္ရည္ ၁၀ ပါး ”

[www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm]
ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ေသာ
ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္သည္ ေဖၚၿပပါလတၱံေသာ
ဂုဏ္အဂၤါမ်ားႏွင့္ၿပည့္စံုပါက အဆင့္ၿမင့္ဥပါသကာ၊
ဂုဏ္သေရရွိဥပါသကာ စစ္စစ္ၿဖစ္ပါသည္။

(၁) ဘုရားရွင္၏တပည့္သားသံဃာမ်ားႏွင့္ ေအးအတူ
ပူအမွ် ဆင္းရဲခ်မ္းသာကို ေ၀မွ်ခံစားၿခင္း။

(၂) ဗုဒၶ၏ တရားေတာ္ကိုသာ အေလးဂရုၿပဳၿခင္း
(အၿခား သာသနာပ အယူ၀ါဒမ်ားကို လံုး၀ ဂရုမၿပဳၿခင္း)၊

(၃) မိမိရွိသမွ် ပစၥည္းဥစၥာကို မွ်တစြာ ခြဲၿခမ္းသံုးစြဲ
လွဴဒါန္းတတ္ၿခင္း၊

(၄) ဘုရားသာသနာပ်က္စီးမည့္အေရးေတြ႕ၿမင္ပါက သာသနာေတာ္ႀကီးပြားရာ ႀကီးပြားေႀကာင္းကိုသာ မေနမနား ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿခင္း။

(၅) အယူေၿဖာင့္မွန္ၿပီး လူၿပိန္းတုိ႔လက္ခံသည့္
အထူးအဆန္းမဂၤလာကို ယံုႀကည္မွူမရွိသည့္အၿပင္ မိမိအသက္ကိုပဓာနမထားပဲ မိမိကိုးကြယ္ရာ ဆရာ
(ဘုရား) မွတၿခားအယူပ်က္ေသာ တတၱိဆရာမ်ားကို
မိမိ၏ဆရာအၿဖစ္ မည္သည့္အခါမွ် မရည္ညႊန္းၿခင္း၊

(၆) ကာယကံ၊၀စီကံ ကိုေစာင့္ထိန္းၿခင္း၊

(၇) အတူေနပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္သင့္တင့္ညီညြတ္စြာ
ေနထိုင္တတ္၍ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ ၿငဴစူမူကင္းၿပီး သာသနာေတာ္ကိုခုတံုးလုပ္၍ ဟန္ေဆာင္
ပလႊား၀ါႀကြားမူမၿပဳၿခင္း၊

(၈) ဘုရား ရတနာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿခင္း၊

(၉) တရားရတနာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿခင္း၊

(၁၀) သံဃာရတနာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿခင္းတို.ၿဖစ္ပါသည္။
(မိလိႏၵပဥွာ၊၁၀၂)

အကယ္၍ ေဖာ္ၿပပါ ဥပါသကာဂုဏ္ ၁၀ ပါးကို ေၿပာင္းၿပန္
က်င့္သံုးသူၿဖစ္ပါက ဂုဏ္သိကၡာမရွိေသာဥပါသကာ၊
သုိ႔မဟုတ္ ဥပါသကာမဟုတ္သူအၿဖစ္ေရာက္ရွိပါသည္။

(သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနထုတ္
"ဗုဒၶဘာသာေကာင္းတစ္ေယာက္" ႏွာ-၄၃မွ _)